Villamartin de la Abadia
Door: Ed en Annet
20 September 2018 | Spanje, Villafranca del Bierzo
Donderdag, 20 september 2018
Santa Colomba de Somoza - Villamartin de la Abadia 60,1 km.
Vanmorgen wakker geworden van de kou, buiten is het 6 gr. C. en daar zijn onze dunne slaapzakken niet voor bedoeld.
Vlug opstaan dus en de rommel in de tassen. Ontbijt hebben we niet dus met een halve banaan in onze maag gaan we op weg naar het volgende dorp om te ontbijten. twee dorpen verderop lukt dat inderdaad.
Het zonnetje komt al weer op en terwijl we op het terras zitten komen de lopers al weer voorbij of schuiven ook aan voor hun ontbijt, een gezellige boel.
Als we verder rijden wordt al weer snel steiler en op een gegeven moment zijn we alleen nog maar aan het klimmen met 8 á 10%. We zijn op weg naar Crux de Ferro, de top van de berg met het grote ijzer kruis waar het de gewoonte is dat een ieder een steen neerlegt met de bedoeling zijn zorgen/last achter te laten.
Zwetend en hijgend ( het water loopt echt met een druppelende straal langs mijn gezicht) komen we aan bij het kruis. We leggen onze uit Nederland meegebrachte steen neer en nemen weer de nodige kiekjes. Ook onze Duitse fietsgezellen zijn ondertussen aangekomen.
Als je omhoog gaat, gaat het ook weer naar beneden. Een bord langs de kant van de weg waarschuwt voor het enorme dalingspercentage over een lengte van 15 km.
Schuin voorovergebogen op onze fietsen beginnen we de afdaling en onze handen laten de remmen niet los, zodra je dit wel doet schiet je direct richting 50 km/uur. Te gevaarlijk voor onze fietsen met zware bepakking.
Uiteindelijk komen we beneden in Molinacea aan. Een heel leuk oud stadje waar ik eerder heb geslapen in een alberque.
De lopers springen met hun vermoeide lichamen in de rivier en overal zie je mensen verkoeling zoeken van het water, het is bloedheet.
In het stadje doen we wat boodschappen om 's avonds te kunnen eten en rijden weer verder.
De eindbestemming voor vandaag is een kleine camping in Villamartin de la Abadia.
Als we aankomen staan ook Ullie en Christoffer er.
Helaas is het restaurant gesloten maar geen nood, we hebben onderweg boodschappen gedaan en vruchten en noten kunnen vinden en een biertje/wijntje hebben we ook nog wel.
Om negen uur is het alweer donker en kruipen er vlug in. Morgen een kleine rit om dan te eindigen op een camping aan een riviertje.
Langzaam maar zeker naderen we ons einddoel.
Santa Colomba de Somoza - Villamartin de la Abadia 60,1 km.
Vanmorgen wakker geworden van de kou, buiten is het 6 gr. C. en daar zijn onze dunne slaapzakken niet voor bedoeld.
Vlug opstaan dus en de rommel in de tassen. Ontbijt hebben we niet dus met een halve banaan in onze maag gaan we op weg naar het volgende dorp om te ontbijten. twee dorpen verderop lukt dat inderdaad.
Het zonnetje komt al weer op en terwijl we op het terras zitten komen de lopers al weer voorbij of schuiven ook aan voor hun ontbijt, een gezellige boel.
Als we verder rijden wordt al weer snel steiler en op een gegeven moment zijn we alleen nog maar aan het klimmen met 8 á 10%. We zijn op weg naar Crux de Ferro, de top van de berg met het grote ijzer kruis waar het de gewoonte is dat een ieder een steen neerlegt met de bedoeling zijn zorgen/last achter te laten.
Zwetend en hijgend ( het water loopt echt met een druppelende straal langs mijn gezicht) komen we aan bij het kruis. We leggen onze uit Nederland meegebrachte steen neer en nemen weer de nodige kiekjes. Ook onze Duitse fietsgezellen zijn ondertussen aangekomen.
Als je omhoog gaat, gaat het ook weer naar beneden. Een bord langs de kant van de weg waarschuwt voor het enorme dalingspercentage over een lengte van 15 km.
Schuin voorovergebogen op onze fietsen beginnen we de afdaling en onze handen laten de remmen niet los, zodra je dit wel doet schiet je direct richting 50 km/uur. Te gevaarlijk voor onze fietsen met zware bepakking.
Uiteindelijk komen we beneden in Molinacea aan. Een heel leuk oud stadje waar ik eerder heb geslapen in een alberque.
De lopers springen met hun vermoeide lichamen in de rivier en overal zie je mensen verkoeling zoeken van het water, het is bloedheet.
In het stadje doen we wat boodschappen om 's avonds te kunnen eten en rijden weer verder.
De eindbestemming voor vandaag is een kleine camping in Villamartin de la Abadia.
Als we aankomen staan ook Ullie en Christoffer er.
Helaas is het restaurant gesloten maar geen nood, we hebben onderweg boodschappen gedaan en vruchten en noten kunnen vinden en een biertje/wijntje hebben we ook nog wel.
Om negen uur is het alweer donker en kruipen er vlug in. Morgen een kleine rit om dan te eindigen op een camping aan een riviertje.
Langzaam maar zeker naderen we ons einddoel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
