Vendome

20 april 2018
Seraucourt le grand - Bresles
116 km

Vanochtend was alles heel erg vochtig en klam.
Iedereen is nog in diepe slaap als ik opsta.
Vlug eten en de rommel inpakken. De tent gaat nat in de zak, een kilootje extra gewicht maakt nu ook niet meer uit.

Vanaf Seraucoort rij ik richting St. Simon. Een redelijk vlak stuk en dat schiet lekker op. Daarna naar Noyon een oude en historisch stad vol oude gebouwen en een grote kathedraal. Ik rij hier vlug doorheen en rij richting Compiegne. Deze stad is groot en druk en ik baan me wederom een weg door het verkeer. Als ik Compiegne weer uitrij is het gedaan met de pret het redelijk vlakke landschap wordt weer ingenomen door heuvels en heuvels en nog eens heuvels. Ik wordt er gek van.
Ondertussen is het weer bloedheet geworden en ik drink de ene bidon na de ander. Het klots gewoon in mijn buikje.

Ik nader Clermont en ik kan hier weer gedeeltelijk een van de vele kanalen volgen waardoor de weg redelijk vlak blijft.
Hier in de buurt zijn niet veel campings dus ik heb een tussenliggende gevonden in Bresles. Dit ligt eigenlijk niet op de route en ik moet hiervoor omrijden, maakt n

De weg ernaar toe voert door een groot en mooi bos, vol eiken en beuken.
De eerste kilometers gaan volgens plan en gaat over een mooie asfaltweg.
Echter, op een gegeven moment zou de weg door moeten lopen maar die is er dus niet.
Wel zie ik een stenig pad het bos in verdwijnen. Dat moet ik dus schijnbaar volgen.
De eerste honderd meter gat goed mar dan veranderd het pad in een mountainbike route met grote hoogte verschillen, rotsen en hoge wortels.
Ik ben niet van het teruggaan dus ik rij dapper door, hier ga ik nog spijt van krijgen.
Ik stuiter met mijn fiets vol bagage naar beneden en diverse keren moet ik eraf springen. Uiteindelijk gaat alles gelukkig goed.

Als ik het bos verlaat ben ik vrij snel op de camping en kan ik mijn tentje weer op gaan zetten.
Ik drink eerst nog een biertje maar deze is ongeveer 50 gr in mijn tas geworden, jammer dan,weggooien is ook zonde.

’s Avonds kan ik in het dorp bij een pizzeria eten en dat is weer eens iets anders als brood en ingeblikte vis. Lekker koud biertje erbij ik kan de hele wereld aan.

Met een voldaan gevoel ga ik lekker mijn bedje in.

Morgen weer een nieuwe dag.

21 april 2018
Bresles - Epone
96 km
1090 hoogtemeters

Eindelijk een nacht redelijk kunnen slapen. De warmte zit in mijn lijf en ’s nachts breekt het zweet me uit en lig alleen maar te draaien. De verbranding op mijn voorhoofd die ik de eerste dag opgelopen heb is dichtgegaan, doordat deze wond openging liep ’s nacht het wondvocht oven mijn hoofd heel vervelend . Ik begin zelfs al weer te vervellen.

De spullen pak ik zoals gewoonlijk weer kletsnat in en al snel zit ik weer op mijn stalen ros.
Ik moet eerst zorgen dat ik weer op de route kom en bij Cauvigny schiet ik deze weer op.

Ik volg de route naar Mouy, Meru, Henonville en Breancon.

In Breancon aangekomen heb ik het eigenlijk al gehad. Ik heb diverse bidons water al verorbert en ze zijn alweer leeg.
Ik zie een oude dame in de tuin werken en ik knijp in de remmen.
In mijn gebrekkige Frans vraag ik om water en direct gaat de poort open. Ik moet binnenkomen en een stoel nemen. Santiago?, vraagt ze. A biensure zeg ik en de man des huizes komt er ook aan. Een vriendelijk handje en de vrouw hobbelt weg om water te halen. Gewoon uit de kraan hoor, zeg ik nog. Maar dat is niet goed genoeg zegt ze. Ze komt terug met een grote fles gekoeld water en ze vult gedienstig de bidons.

Ik neem snel afscheid want de tafel is gedekt en zo meteen vraagt ze of ik wil blijven mee-eten. Maar de Tour wacht op niemand dus nog een handje en hupsakee weer en-route.

Het fietsen gaat me vandaag niet goed af. Mijn benen zijn totaal verzuurt en de klimmen worden steiler, ik moet te vaak stoppen om een beetje snelheid te kunnen maken.
De route vandaag zou 133 zijn maar gedurende de middag zie ik dat dit vandaag geen haalbare kaart is. Ik besluit te zoeken naar een camping en mijn rustdag van morgen op te offeren. Dan zal ik de resterende kilometers moeten maken.
Ik volg de GPS naar een plaats waar een camping zou moeten zijn. Ik rij een dikke 5 km en kom in een woonwijk terecht waar meer schotels op het dak staan als in Hoogvliet en een mogelijk broeinest van extreem islamitisering lijkt me hier niet onmogelijk. Geen camping dus. G………..
Ik moet weer terug naar de route en een kostbaar uur verloren.
Ik kom terug in Porcheville en terwijl ik in de schaduw sta bij te komen valt mijn oog op een bord “Camping Canada”. Omrijden was dus helaal niet nodig geweest er ligt een alternatieve camping op de route.
Ik volg de bordjes en moet daarvoor een behoorlijke heuvel op rijden . Normaal geen punt maar mijn benen willen echt niet meer. Op een stuk van 2 km moet ik 5 keer stoppen.

Uiteindelijk kom ik aan bij de camping en kan mijn tentje weer worden opgezet.
Op het trekkersveld staat een stel uit Nederland die die de route het lopen is. De bagage zit in twee karretjes die ze achter zich aan slepen. Ik maar een praatje en ze zijn al drie weken onderweg. Het lijkt me niet echt handig maar zij zijn er wel content mee. Ik vraag me af hoe dat in Spanje op die geitenpaden gaat.

Ik heb nog een pizzabrood gekocht en die spoel ik maar weg met een biertje.
De afwas is twee tellen werk en dit verhaaltje is bijna af. Alhoewel het nog maar acht uur is en licht is denk ik dat ik er snel in zal liggen.

Morgen dus een makkie om de resterende 50 km te rijden. Kost me wel mijn rustdag maar dat is dan jammer.

Morgen gaat de rit naar Maintenon.

22 april 2018.
Epone – Maintenon
59 km

Vandaag heb ik niet veel haast. De rustdag van vandaag heb ik opgeofferd en zal vandaag het restant van gisteren rijden.
Gisteravond om acht uur lag ik er al in en viel gelijk in slaap ondankt het feit dat fransen tegen over mij nog moesten gaan BBQ-en en een speelplaats vol kinderen zit.
Om zeven uur wakker dus een nachtrust van 11 uur, niet slecht voor mijn doen.

Na een Petit dejeuner bestaand uit Bimbo brood ( een eeuw lang vers) met jam vang ik de tocht aan. Gelukkig heb ik gisteren een code van het hek gekregen want deze zit nog hermetisch op slot.

De route voert langs kleine dorpjes met vele landhuizen. Ik zit hier in het Loire-dal en de fransen van weleer wisten wel wat goed wonen was.
De eerste wijnranken passeer ik en de typische buitenwasplaatsen zie je in elk dorp.
De klimmetjes vallen mee maar met in mijn achterhoofd dat ik toch niet veel haast heb schiet het ook niet op. Op een leuke plek stop ik maar weer even om van het landschap te genieten.

Uiteindelijk kom ik aan in Maintenon waar het een drukte van jewelste is. Het grote kasteel midden in het dorp heeft haar deuren geopend voor de toeristen.
Ik ken de camping waar ik naar toe moet en sla de weg naar een nabijgelegen dorp in.
Het is wel een stukje omrijden maar dat maakt vandaag niet uit.

Op de camping aangekomen sla ik mijn tent op waarbij ik uitzicht heb op het naast gelegen meer. Van bovenaf heb ik een goed uitzicht op de bootjes en vissers.

Vandaag is het wasdag en zo goed als zo kwaad was ik alle vuile en bezwete klederen.
Even later hangt alles in het zonnetje te wapperen.
Helaas ook vandaag geen internet. Tien minuten gratis en daarna met je creditcard, lijkt me geen goed idee.
Vanmorgen gelukkig een stokbrood, fruit en beleg gekocht dat ik ga verorberen zodra de zon is verdwenen.
Morgen heb ik weer een lange dag te gaan maar als ik de route bekijk ga ik vnl. door het Loiredal en zullen de hoogtemeters wel meevallen. We zullen zien, in Frankrijk is niets vlak.

23 april 2018
Maintenon – Vedome
130 km.

Gisteravond dreigde het te gaan onweren, het bliksemde en rommelde als een gek. Gelukkig is de bui aan mij voorbij getrokken. Voor de zekerheid wel alles waterdicht gemaakt je weet maar nooit.
Als ik ’s morgens opsta is de tent nog droog maar het is wel een totaal ander weer geworden het is koud en het waait. Ik pak mijn spullen snel in en eet snel mijn ontbijtje op.

De route van vandaag lijkt me niet zo zwaar. Ik moet vnl. door het Loiredal heen rijden en dat moet dus relatief vlak zijn.
In het begin klopt dat ook wel en langs de rivier rij ik naar Chartres. Van verre zie ik de grote kathedraal boven het landschap uitsteken. Een majestueus gebouw waar de techneuten het nog niet eens zijn hoe ze het destijds hebben kunnen bouwen ( Youtube - how do the buil it- chartres).
De stad is heel leuk om door heen te rijden alleen de bestrating bestaat vnl. uit kinderkopjes wardoor zowel de fiets als ikzelf behoorlijk door elkaar worden geschud. Een riviertje stroomt door de stad en langs de oevers zie je nog de oude wasplaatsen onder de huizen.

Aan de zuidzijde verlaat ik Chartres weer en vervolg mijn weg lang de rivier de Loire.
Leuk ik het om te zien dat op de plaatsen met een stroomversnelling oude watermolens staan, vergaan door de tand des tijds.

Via Ermononville ga ik naar Bonneval waar ik inkopen kan doen voor het middageten.
Een uur later kan ik op een mooie pick-nick plek in Chateaudun mijn lunch verorberen langs de kant van de rivier met uitzicht op een chateau. Kastelen zijn er genoeg langs de Loire de een nog groter als een ander. Wat je hier ook veel hebt zijn de enorm grote kloosters en abdijen helaas verkeerd alles in vervallen staat.

Van Chateaudun rij ik via Montigny naar Moree. Ik rij over kleine boeren wegetjes door de landerijen. Op een gegeven moment moet ik echt even stoppen. Voor me, achter me, links en recht alleen maar koolzaadvelden in bloei. Een grote gele gloed, een geweldig gezicht.

Het wordt helaas weer flink gooiend en het laatste stuk naar Vendome moet ik er nog flink tegenaan.
Om vijf uur kom ik uiteindelijk aan op de camping.

Als ik mijn tent aan het opzetten ben komt het vrouwtje van de camping naar me toe omdat ik teveel zou hebben betaald. Ik krijg een nieuwe rekening en een lach. Toch aardig.

Morgen zal ik niet zo’n makkie als vandaag hebben en de eerste stad waar ik naar toe zal rijden is Tours. Als het een beetje tegenzit zit ik precies in de spits ( maakt niet uit,ben de franse rijstijl al weer aardig gewend).